Topologia magistrali

jedna z topologii fizycznych sieci komputerowych charakteryzująca się tym, że wszystkie elementy sieci są podłączone do jednej magistrali (zazwyczaj w postaci kabla koncentrycznego). W tej topologii pracują na przykład sieci 10BASE2,10BASE5 czy NMEA 2000. Sieć o takiej topologii składa się z jednego kabla koncentrycznego (10Base-2, 10Base-5 lub 10Broad36). Poszczególne części sieci (takie jak hosty) są podłączane do nadajnik-odbiorników:

- w przypadku sieci 10BASE2: za pomocą specjalnych trójników zwanych także łącznikami T oraz łączy BNC,

- w przypadku sieci 10BASE5: za pomocą łącznika typu "wampir" z nadajnik-odbiornikiem lub łączem typu N,

Na obu końcach magistrali powinien znaleźć się opornik (ang. terminator) o rezystancji równej impedancji falowej wybranego kabla, aby zapobiec odbiciu się impulsu i tym samym zajęciu całego dostępnego łącza. Maksymalna długość segmentu sieci w poszczególnych standardach wynosi:

10Base-2 – 185 m

10Base-5 – 500 m

10Broad36 – 1800 m

Zalety

małe użycie kabla

brak dodatkowych urządzeń (koncentratorów, switchów)

niska cena sieci

małe koszty produkcji

odporność na uszkodzenia mechaniczne i zakłócenia elektromagnetyczne

Wady

lokalizacja usterek jest trudna

tylko jedna możliwa transmisja w danym momencie (wyjątek: 10Broad36)

potencjalnie duża liczba kolizji

awaria głównego kabla powoduje unieruchomienie całej domeny kolizyjnej

słaba skalowalność

słabe bezpieczeństwo